Niemowlęcy świat dźwięków

• Stymulacja słuchu noworodka sprzyja powstawaniu nowych połączeń nerwowych w jego mózgu, dlatego nie chodź wkoło malucha na palcach. Pamiętaj jednak, że boi się on hałasu, bo odbija mu się on w uszach wielokrotnym echem.
• Na zbyt głośne dźwięki maluch do 3.miesiąca życia reaguje tzw. odruchem Moro, który polega na rozłożeniu rączek, a potem „objęciu” klatki piersiowej, zaciskaniu powiek i płaczu.
• Już po 4. miesiącu życia dziecko będzie lokalizowało Cię po głosie, a co więcej zacznie wykluczać dźwięki, które go nie interesują.  Natomiast, gdy Twoje dziecko skończy 10 miesięcy, zauważysz jego pierwsze ruchy w rytm muzyki.
• Z każdym miesiącem twoje dziecko coraz bardziej będzie się interesowało tym co stuka, szeleści, głośno gra, aż w końcu samo zacznie wydawać pierwsze dźwięki. W tym czasie możesz dziecku tłumaczyć świat dźwiękiem – czytaj książki maluchowi  i naśladuj odgłosy zwierząt, aut, odbijającej się piłki.

Pamiętaj

• Dźwięki zapamiętane w brzuchu mamy, pozostają w pamięci także po urodzeniu – na początku będzie to głównie bicie Twojego serca i Twój głos, który słyszał przez ponad połowę życia prenatalnego.
• Noworodki nie lubią hałasu. Podniesiony i rozdrażniony ton głosu lub natłok dźwięków może kilkudniowego malca doprowadzić do płaczu, dlatego po powrocie ze szpitala w Twoim domu powinno być względnie cicho – przycisz telefon, dzwonek do drzwi.
• Śpiewaj i słuchaj z maluchem kołysanek. Już od teraz powoli kształtuje się gust muzyczny dziecka. Ważne jest, by dźwięki, których wspólnie słuchacie, były też atrakcyjne dla Ciebie –jeśli będziesz się przy nich denerwować, maluch to wyczuje i też ich nie polubi.
• Mały twórca. Maluch odbierane z otoczenia dźwięki z czasem, będzie powtarzał. Dzieci odróżniają, który dźwięk jest wyższy, który niższy, a niektóre czasem też perfekcyjnie odtwarzają jego wysokość. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, by zabawy dźwiękowe pozostawały w zgodzie z zasadami muzycznymi, które mogą w przyszłości na przykład ułatwić naukę gry na instrumencie.
• Do 3. roku życia dostarczaj dziecku jak najwięcej różnych bodźców – również muzycznych, najlepiej w formie zabawy. Już wtedy zauważysz, co wzbudza zainteresowanie u Twojego dziecka. Pamiętaj jednak, że na naukę jeszcze przyjdzie czas, więc nic na siłę.

Słuch w brzuchu

Dziecko w 24. tygodniu ciąży nie tylko słyszy, ale nawet odróżnia dźwięki z zewnątrz – zmysł słuchu jest wtedy wykształcony. Dlatego warto „rozmawiać’ z brzuszkiem, puszczać mu muzykę i śpiewać. Bardzo często zdarza się, że niemowlęta stają się ożywione lub uspokajają się przy melodiach, które „znają” z czasu ciąży.

Badanie słuchu po narodzinach

Tuż po urodzeniu wszystkie dzieci w Polsce przechodzą pierwsze badanie słuchu, poprzez wprowadzenie sond, które rejestrują otoemisje – dźwięki emitowane przez ucho wewnętrzne w odpowiedzi na bodziec akustyczny. Jeżeli sondy wykryją takie dźwięki to znaczy, że wszystko jest w porządku i zmysł słuchu jest prawidłowo wykształcony. 

Słuch a gaworzenie

Około 5. miesiąca życia maluch zacznie gaworzyć, czyli powtarzać dźwięki, które słyszy – może się zdarzyć, że powie „mama”, ale w tym momencie zrobi to jeszcze nieświadomie. Od teraz z każdym miesiącem będzie coraz bardziej rozumieć, że to co słyszy, może mu posłużyć do porozumiewania się – na początku będą to piski, krzyki, niezrozumiałe zlepki liter. To nic innego, jak przygotowanie do mówienia. 

Coś nie tak

Zdarza się tak, że badanie słuchu tuż po urodzeniu było pozytywne, ale z czasem może okazać się, że jednak coś jest nie tak jak powinno. Co powinno zwrócić Twoją uwagę?

• brak reakcji na hałas po 3. miesiącu życia,
• dziecko nie przekręca główki w stronę, z której dobiega przede wszystkim Twój głos,
• nie reaguje na odgłosy, z którymi się styka w domu np. odkurzacz, pralka,
• brak reakcji na swoje imię mimo tego, że już niedługo będzie obchodzić pierwsze urodziny.

Jeżeli cokolwiek Cię zaniepokoi, idź z maluchem do lekarza. Wczesna diagnostyka pozwoli uniknąć problemów z nauką mowy, która jest bezpośrednio związana ze słuchem – dziecko, aby zacząć mówić musi najpierw słyszeć.