Budowanie dobrych nawyków związanych z zasypianiem

• Choć początkowo będzie Ci się wydawało, że niemowlę nie zna granicy między nocą a dniem, szybko zauważysz, że wprowadzane przez Ciebie zasady, wpływają na kształtowanie się pór odpoczynku i czuwania malucha.
• Ustalcie pory zasypiania. Stwórzcie razem z partnerem rytuał kładzenia dziecka do snu. Wybierzcie konkretną godzinę, która będzie zamykać Wasz aktywny dzień. Wykąpcie malucha, przygaście mocne światła, nakarmcie dziecko i połóżcie zrelaksowane niemowlę do łóżka. Spokojna atmosfera panująca wokół rytuału zasypiania ułatwi szybkie zaśnięcie i spokojny, zdrowy sen.
• Możesz znaleźć sobie pomocnika, który pomoże uśpić dziecko. Niech będzie to karuzela nad łóżkiem, ulubiony gryzak czy pluszak. Dzięki nim dziecko poczuje się bezpiecznie i smacznie zaśnie.
• Bądź blisko - głaszcz leżącego w łóżeczku malucha po główce, nuć piosenki na dobranoc. Nie oddalaj się od łóżeczka, żeby dziecko mogło zasnąć mając mamę blisko siebie.

Pamiętaj

• Naucz się rozpoznawać oznaki senności. Nadmierne zmęczenie może być powodem kłopotów z zasypianiem, ważne więc, by wiedzieć, kiedy dziecko jest gotowe pójść do łóżka. Po pewnym czasie zaczniesz instynktownie rozpoznawać oznaki zmęczenia. Zwracaj uwagę na płaczliwość, tarcie oczu, pociąganie za uszka i lekkie cienie pod oczami.
• Podkreślaj różnice pomiędzy dniem a nocą. W ciągu kilku pierwszych tygodni, czy tego chcesz czy nie, Twój rozkład dnia dopasowuje się do rozkładu dnia dziecka. Po pewnym czasie możesz jednak zacząć pokazywać dziecku różnicę pomiędzy dniem a nocą. Podczas dnia niech w domu będzie jak najwięcej światła, baw się dużo z dzieckiem, zachęcaj je do aktywności i nie pozwalaj mu zasypiać na zbyt długo. Z nadejściem nocy zadbaj, by otoczenie dziecka było wyciszone, nie zapalaj mocnego światła, staraj się ograniczyć aktywność. Początkowo może się wydawać, że nie robi to żadnej różnicy, jednak z czasem dziecko nauczy się, że noc jest porą snu.
• Niech dziecko samo układa się do snu. Około 6. – 8. tygodnia niektórzy rodzice uczą dziecko, by samo zasypiało. To trudny krok. Postaraj się położyć dziecko do łóżka, gdy jest senne, ale jeszcze nie zasnęło. Im wcześniej przyzwyczai się samo zasypiać, tym łatwiej będzie mu uspokoić się, gdy przebudzi się w nocy.

Zalety przestrzegania zwyczajów związanych z zasypianiem

Około drugiego miesiąca życia dziecka dobrze jest wprowadzić wyciszające i uspokajające zwyczaje związane z zasypianiem. Kąpiel, ciche tulenie, bajka na dobranoc lub kołysanka powiedzą dziecku, że nadszedł już czas na sen. Możesz zacząć w dowolnym miejscu w domu, staraj się jednak powoli zmierzać do sypialni, gdzie będzie można powiedzieć w końcu dziecku „dobranoc”. Jeśli uczysz dziecko samodzielnego zasypiania pamiętaj, że może ono reagować płaczem. Maluch przyzwyczajony do kołysania i tulenia na rękach może czuć się po prostu samotny. Jeśli chodzi o nauczanie nawyków związanych z kładzeniem się do łóżka, nie ma żadnych powszechnie obowiązujących zasad. Musisz trochę poeksperymentować. Z czasem nauczysz się, jakie metody sprawdzają się w przypadku Twojego dziecka.

Zasypianie przy piersi lub z butelką

Dziecko zasypiające przy piersi czuje się bezpieczne. Jednak traktowanie piersi jako uspokojenia nie może trwać wiecznie. Maluch po przebudzeniu w nocy będzie domagał się przystawienia do piersi, mimo, że nie będzie głodny, będzie chciał po prostu poczuć ciepło i dotyk mamy. Pamiętaj, by po zakończeniu karmienia odłożyć dziecko do łóżeczka. Butelka, którą podajesz dziecku, nie powinna kojarzyć się z zasypianiem. U starszego malucha może przyczynić się do próchnicy, dlatego pamiętaj, żeby ustalić kolejność – butelka, mycie zębów, a później zasypianie.